Verslag wedstrijd - 14

27 febrauri 2016

Tivoli VE1 - EFC VE1 4-3

Op een dag na heeft de winterstop voor onze veteranen precies drie maanden geduurd. Hoewel de eerste seizoenshelft uitstekend was, hebben we alle spelers binnen boord kunnen houden tijdens de winterse transferwindow. Sterker nog, een aantal nieuwe aanwinsten hebben zich aangemeld, denk bijvoorbeeld aan Rick en Robert die voor de winterstop slechts een of twee keer mee hebben gedaan. Dus deze seizoenshelft beloofde nog meer goeds. De aftrap van 2016 was tegen de (ex-)militairen van EFC, helemaal uit Eersel. Daar, richting de Belgische grens, gingen de Tivolianen vrij kansloos onderuit. De technische staf heeft zich lang kunnen voorbereiden op deze wedstrijd en kwam mede door wat afwezigen uit met Rick als gelegenheidsspits en Robert centraal achterin. EFC was met het hoofd nog in de winterstop, want al na een minuut was het raak. Hakan kon op de doelman af en vond het net: 1-0. Daarna namen de Eerselnaren de regie over. Een aantal keren kwamen zij gevaarlijk door, zo ook in de elfde minuut. Hennie besloot dat het wel welletjes was en legde de spits overduidelijk neer: penalty. Deze werd onberispelijk binnen geschoten, dus de stand was weer gelijk: 1-1. Vanaf dat moment kwam Tivoli beter in de wedstrijd en dit resulteerde al snel weer in een voorsprong. Rick legde de bal prima breed op Hakan, voor wie het dus een koud kunstje was om zijn tweede te maken: 2-1. Er leken vandaag kansen te liggen tegen dit EFC, want Tivoli kreeg de beste mogelijkheden alleen de afronding ontbrak. Op slag van rust vond Hakan wederom het net. Met een “kanonskogel” van afstand, waarbij de doelman opzichtig in de fout ging, werd de ruststand op 3-1 bepaald. Al vroeg in de tweede helft kwam EFC terug in de wedstrijd, binnen vier minuten werd Bert voor de tweede keer deze middag gepasseerd: 3-2. Er was dus nog wat te halen voor de Eerselnaren, die het gezien de leeftijd en bijbehorende conditie zouden moeten kunnen winnen. De tijd verstreek en het was vaak Tivoli dat gevaarlijk werd via de counter. De irritatie binnen het Eerselkamp onderling nam toe, maar daar was dan toch de gelijkmaker. Een carambole in het strafschopgebied kwam weer tegen de touwen: 3-3. De spelers waren nauwelijks allemaal terug op de eigen helft of het was alweer 4-3. Frans zag de doelman te ver voor zijn doel staan en letterlijk vanaf de aftrap schoot hij de bal over hem heen raak. Het aantal meters dat de bal moest afleggen was ongeveer drie keer zo lang als het aantal seconden dat EFC op gelijke hoogte had gestaan. Met nog een kwartier te spelen werd het toch wel billenknijpen voor de Tivolianen. De counters werden onzorgvuldig uitgespeeld en EFC bleef conditioneel sterk overeind. Maar na zeventig minuten klonk dan toch het verlossende eindsignaal. EFC, een ploeg die naar verluid al twee jaar geen wedstrijd meer heeft verloren, moest vandaag zijn meerdere erkennen in een ijzersterk Tivoli. De uitslag had zelfs nog hoger kunnen uitvallen als de bezetting voorin wat beter was. Het hoogtepunt vandaag was wel het doelpunt van Frans, helaas is de Ferenc Puskás Award pas geleden al uitgereikt... Volgende week opnieuw een lastige tegenstander: Geldrop. De webryder, Frans Puskas ;) Marc van Hout